احساس تنهایی.عشق.خنده.بیخالی.تجربه شادی در این وبلاگ

دومین قسمت عشق و خاطرات از دوستان بعد از یک وقفه 5ساله البته سعی کردم همه  nick هارو تو این قسمت بگونجونم پس اگه اسمی از قلم افتاد به بزرگی خودتون ببخشید بچه واقعا میگم همتون تو قلب من جا دارید(میبینید چه قلب بزرگی دارم) تقدیم به همه عزیزانم در دوستان که 7 سال از بهترین دورانو با هم بودیم   

قصه جدایی عشق  hamid  از magid

اون روز یادته کناره پنجره ای که رو به darya باز میشد نشسته بودیم؟ و بهSunrise  نگاه می   کردیم؟

الان اطمینان دارم هرجا که هستی با شنیدن آهنگهای mehrdad به یاد خاطرات به یاد قدیما گریه میکنی.

اون روزkhojaste روز تولدت رو میگم تو کافی شاپ دوستان یادته؟ یاد دوستامون mohsen_mjm , mehdy , shahram , nazi_68بخیر چه روزایی بود!!

خیلی زود گذشت 5سال مثل برق گذشت اما تو آینه که به خودم نگاه میکنم تو موهای meshki تارهای سفید میبینم آره 5سال خودشو تو چهرم نشونده وتو قلبم مونده.

تو رفتی و به قول خودت به Mr_MaSTeR خودتم رسیدی اما اون یه MadGuy  بود و تو اونو بخاطر پول به من ترجیح دادی!

یادمه درست یک هفته بعد از جدا شدن از من با اون ازدواج کردی و منو با یه عالمه خاطرات تلخ و شیرین رها کردی و پی SarneveshT خودت رفتی.

الان دارم از پنجره به حیاط خونمون نگاه میکنم sama هم دلش گرفته چون کاملا ابریه و نم نم baran زمین و خیس کرده و بوی خاک توی هوا پیچیده.

Ghanary کنج قفس کز کرده و با حسرت به ChaKaVaK  و joje اون که روی درخت سیب لونه کردن نگاه میکنه و دلش میخواد azad تو هوا بپره.

راستی درخت سیب حیاطمون بعد از 5سال دوباره به بار نشسته و mive داده اما شیرینی این میوه دیگه مثل شیرینی عسل نیست که همیشه دوست داشتی به قول آبجی Nasrin  مزش مثل یه asal_talkh میمونه و اون niloofar تو باغچه که خوت کاشته بودی خشک شده!!

اون ماشین kadilak  یادته؟ همونی که میگفتی واسه دوره hakhamaneshi تا پارسل گوشه حیاط داشت خاک میخورد Nasrin راهش انداخته و اسمشو گذاشته taktaz .

خلاصه همه چیز عوض شدهBozorgmehr من تو اون طرف دنیا به آهنگهای Zac گوش میدی و فیلماشو نگاه میکنی ! اما من هنوز عاشق کارتون babalengderaz  هستم و همیشه این کارتون رو نگاه میکنم.

من همیشه Arezoo داشتم یه nini_koochkooloo داشته باشیم و چشماش مثل چشمای تو آبی بشه اسمشو بزاریم ملیحه و صداش کنیم   Malihe-Abi  بزرگ بشه به حرف بیاد من به تو بگم khoshgele_room  اون به تو بگه MaMaNe_RoOm و اونوقت جمعه ها بشینیم پای تلویزیون برنامه های خاله Shadena ببینیم.

اما همه اینارو خراب کردی خیلی راحت از همشون گذشتی.

میخوام فراموشت کنم اما نمیشه چون هنوز دوست دارم.

پس soniya  من زیباترینم هنوز منتظرتم....

دیده بودم به شبی دیده ی با را نی ی تو
در ک کردم همه ی شرح پـریشـا نی ی تو
گفته بو دی که مرا فرصت دیدار تو نیست؟
زین سبب آ مده ام در شب بحرا نی ی تو

آه ...  

آه ای لحظه های خاکستری من  

آه ای رویاهای بر آب رفته من  

آه ای سکوت نشکسته من 

آه ای آه از سینه برون نرفته من 

آه ای غم سنگین من  

آه ای نفس های بریده من  

آه ای روح سرگردان و زخمی من  

آه ای تن خسته و رنجیده من 

آه ای دستان خالی من  

آه ای پاهای آبله بسته من  

آه ای دل شکسته من  

آه ای روزهای تکراری من  

آه ای ثانیه های طولانی من  

آه ای جان زندانی من   

آه ای برادر ای خواهر من  

آه ای پدر و ای مادر من  

آه از این زندگی و روزگار  

آه از قوانین سخت دنیای بیوفا  

من آن غریبه ی دیروز آشنای امروز و فراموش شده ی فردایم
در آشنایی امروز می نویسم تا در فراموشی فردا یادم کنی.
برای سالها می نویسم ...
سالها بعد که چشمان توعاشق می شوند ...
افسوس که قصه ی مادر بزرگ درست بود...
که همیشه یکی بود یکی نبود

درکنج دلم عشق کسی خانه ندارد
کسی جای دراین کلبه ویرانه ندارد

دل را به کف هر که نهم باز پس آرد
کسی تاب نگهداری دیوانه ندارد

پیشانیم رابوسه زد در خواب هندویی

شایدازان  ساعت طلسمم کرده جادویی

 شایداز ان پس بود که احساس می کردم

درسینه ام پر می زند شبها پرستویی

شاید ازان پس بود که با حسرت از دستم

هر روز سیبی سرخ می افتاد درجویی

از کودکی دیوانه بودم مادرم میگفت

 از شانه ام هرروز می چیده است شب بویی

 نام تورا می کند روی میزها هروقت

در دست ان دیوانه می افتاد چاقویی

بیچاره اهویی که صید پنجه شیری است

 بی چاره تر شیری که صید چشم اهویی 

 اکنون زتو با ناامیدی چشم می پوشم

اکنون زمن با بی وفایی دست می شویی

ایینه خیلی هم نباید راست گو باشد

من مایه رنج توهستم راست می گویی

خرسند شدیم از اینکه امروز

رنگی دگر است نه رنگ دیروز

تا شب نشده رنگ دگر شد

گفتند از این نکته هزار نکته بیاموز

فریاد زدیم که چرخ گردون

لیلا تو نداده ای به مجنون

فریاد برآمد آنکه خاموش

کم داد اگر نگیرد افزون

خاموش شدیم و در خموشی

رفتیم سراغ می فروشی

فریاد زدیم دوای ما کو؟

گویند دواست باده نوشی؟

هشیار نشد مگر که مدهوش

این بار گران بگیرم از دوش

آرام کنار گوش ما گفت

این بار گران تو مفت مفروش

از خود به کجا شوی تو پنهان؟

از خود به کجا شوی گریزان؟

بیداری دل چنین مخوابان

سخت آمده است مبخش آسان

هشیار شدیم از اینکه هستیم

رفتیم و در میکده بستیم

با خود به سخن چنین نشستیم

ما باده نخورده ایم و مستیم؟!

مسجد سر راه از آن گذشتیم

بر روی درش چنین نوشتیم

در میکده هم خدای بینی

با مرد خدا اگر نشینی