احساس تنهایی.عشق.خنده.بیخالی.تجربه شادی در این وبلاگ

محتوای آب موجود در پوست زنده ( اپیدرم و درم ) تقریبا 80 درصد است. لایه ی خارجی تر پوست،

یعنی لایه ی کراتینوز ( شاخی ) از سلول های مرده ای تشکیل شده که محتوای آب کمتری در حدود 30 10 درصد دارد.

تصویر بالا سه لایه ی تشکیل دهنده ی پوست را نشان می دهد (روی آن کلیک کنید) که به ترتیب از خارج پوست به داخل شامل:

1- اپیدرم (EPIDERMIS) که خارجی ترین لایه ی پوست است.

2- درم(DERMIS) که لایه ی میانی پوست است.

3- هیپودرم یا آندودرم(HYPODERMIS) که داخلی ترین لایه هی پوست است.

در صورتی که محتوای آب موجود در پوست طبیعی باشد، پوست نرم، صاف، قابل ارتجاع و درخشان است.

در حالت طبیعی یک حرکت مداوم آب از لایه های عمقی پوست به طرف لایه های سطحی وجود دارد و در نهایت این آب از سطح پوست تبخیر می شود.

هنگامی که پوست به عللی اعم از عوامل داخلی یا خارجی نتواند این میزان آب را حفظ کند، پوستی خشک ایجاد می شود.


عوامل خارجی مسبب خشکی پوست


از عوامل خارجی که سبب خشکی پوست می شوند، می توان مواجهه با آب و هوا یا باد گرم را نام برد.

از طرف دیگر شستن زیاد از حد پوست سبب از بین رفتن لایه های چربی محافظ پوست شده و پوست را خشک می کند.

مواجهه ی پوست با بعضی از مواد نیز از دسته عوامل خارجی محسوب می شود. مشاغلی که در تماس مداوم

با مواد شوینده و پاک کننده هستند، مانند جراحان و تکنسین های آزمایشگاه نیز، فرد را مستعد پوست خشک می سازند.

همچنین درمان هایی که برای آکنه(جوش) و روی سطح پوست انجام می شود، اگر به صورت بی رویه و بیش از حد اعمال گردد، می تواند پوست خشک ایجاد نماید.


عوامل داخلی مسبب خشکی پوست


عامل داخلی مربوط به توانایی پوست در نگهداری رطوبت است.

یک عامل مهم، بالا رفتن سن است که سبب کم شدن توانایی پوست در حفظ رطوبت می شود.

همچنین بعضی از بیماری ها مانند درماتیت آتوپیک (یا اگزمای سرشتی که یک بیماری شایع خارش دار،

مزمن و عود کننده ی پوستی است که در نوزادان و کودکان شایع تر است) از میزان این توانایی می کاهد.

رژیم های سخت، سوء تغذیه و کمبود مواد غذایی نیز می تواند سبب به هم ریختگی این سد حفاظتی شود.

پوست خشک، ظاهری خشن و مات دارد و گاهی پوسته های ریزی روی آن دیده می شود.

همچنین خطوط پوست در این موارد واضح تر به نظر می رسد. ممکن است خشکی پوست به حدی باشد

که سبب ایجاد خارش شود که خود این امر، پوست را مستعد عفونت های باکتریایی و قارچی می کند.

هنگامی که خشکی پوست به حد بالایی برسد، اصطلاحا به آن XERPSIS گفته می شود.

علی رغم تبلیغاتی که می شود هرگز ثابت نشده که مرطوب کردن پوست، باعث برگرداندن و برعکس کردن روند پیری

پوست و تاثیر نور آفتاب شود، ولی می توان منافع زیر را از مرطوب کننده ها انتظار داشت.


اثرات مرطوب کننده ها بر پوست


1- جلوگیری از آسیب پوست در اثر خشکی

2- محافظت از پوست به دلیل ایجاد لایه ی نازکی از چربی بر روی آن

3- بهبود بخشی ظاهر پوست که پوست را نرم تر و صاف تر نشان می دهد.

به هر حال کار عمده ی مرطوب کننده ها، حفاظت از رطوبت پوست و دفاع در برابر آسیب های محیطی است.

معمولا همه ی افراد نیاز به استفاده از مرطوب کننده ندارند و افرادی که پوست شان چرب است

به مصرف مرطوب کننده احتیاجی پیدا نمی کنند. هر چند این افراد هم در مواجهه با هوای گرم و خشک ،

باد یا هوای سرد ممکن است نیاز به استفاده از مرطوب کننده ها پیدا کنند.


محافظ های طبیعی که سبب جلوگیری از خشکی پوست می شوند:


1- لایه ی چربی روی پوست:

این لایه ی چربی نازک میزان تبخیر آب را کاهش می دهد.

2- عامل مرطوب کننده طبیعی یا NMF ((NATURAL MOISTURIZING FACTOR:

این عامل ترکیبی از چند ماده ی ساخته شده توسط پوست است

و حدود 25 20درصد لایه ی کراتینوز(لایه ی سطحی و خارجی تر پوست) را تشکیل می دهد.

این عامل سبب باقی ماندن محتوای آب در لایه ی کراتینوز می گردد.

مواد متشکله NMF :

1- اوره

2- اسید لاکتیک

3- اسید گلیکولیک

4- فسفولیپیدها

5- اسید مالئیک

6- اسید پیرویک

7- نمک های اسید کربو کسیلیک پیرولیدون

اگر هرم بینی را به دو قسمت بالایی و پایینی تقسیم کنیم، قسمت بالایی استخوانی و قسمت پایینی غضروفی است



عوارض زیبایی در قسمت پایینی هرم بینی یکی از عوارض مهم جراحی های زیبایی بینی محسوب می شود.

اگرچه در صورت دانش، تجربه و مهارت جراح، پیدایش چنین عوارضی به حداقل ممکن خواهد رسید.



1- فرورفتگی بالای نوک بینی: این عارضه در اثر برداشته شدن غضروف های تیغه بینی یا غضروف های قسمت میانی

بینی ایجاد می شود. معمولا در اولین هفته های پس از جراحی، تورم موجود در بافت ها مانع از آشکار شدن کامل این عارضه می شود.

2- فرورفتگی های پره های بینی: معمولا این عارضه به دنبال برداشته شدن غضروف های پره های بینی برای جمع کردن

نوک بینی ایجاد می شود. در مواردی که نوک بینی بیش از حد لازم جمع شود، کم بودن غضروف های حمایت کننده

نوک بینی و نزدیک شدن بیش از اندازه این غضروف ها به یکدیگر ممکن است علاوه بر نمای بیش از اندازه

فرورفته بیرونی، موجب اشکال در تنفس از راه بینی شود.

3- انحراف قسمت غضروفی بینی: این عارضه معمولا به علت باقی ماندن انحراف تیغه داخلی بینی ایجادمی شود.

در صورت انحراف قابل توجه تیغه بینی، اسکلت غضروفی بینی نیز به پیروی از آن دچار انحراف می شود.

4- کلوملای تو کشیده شده: اصطلاح آ«کلوملاآ» به پره وسطی بینی اطلاق می شود. به طور طبیعی از نظر

معیارهای زیبایی بینی، در نمای نیمرخ، پره وسطی بینی باید خود را در ورای پره های طرفی بینی نمایان کند

5- برداشته شدن بیش از حد پوست پره های بینی: در مواردی که قسمتی زیادی از پره های بینی برداشته شود،

ممکن است به دلیل صاف شدن چین بین بینی و صورت، اثر بخیه ها بر روی پوست صورت نمایان شود. تنگی

بیش از حد سوراخ های بینی موجب مشکلات تنفسی از راه بینی نیز می شود.

اصلاح این حالت از معضلات جراحی پلاستیک بینی است زیرا جبران پوست از دست رفته در بعضی از موارد مستلزم

برداشتن پوست پیوندی از قسمت های دیگر مانند لاله گوش است. بنابراین امروزه احتیاط زیادی در مورد برداشتن

پره های بینی انجام می گیرد و پره های بیش از حد نمایان که عملکرد طبیعی بینی را به همراه داشته باشند، بسیار

بهتر از پره های کوچک شده ای هستند که موجب اشکالات تنفسی می شوند

6- فروافتادگی طرفی کامل نیمه پایینی بینی: در صورتی که برداشته شدن بیش از حد غضروف های پره بینی با برداشته شدن

بیش از حد غضروف های کناری قسمت میانی بینی همراه باشد، عواقب تنفسی وخیم تر خواهد بود.

در این حالت فروافتادگی کامل از دو طرف موجب باریکی بیش از حد بینی در قسمت میانی و پایینی و نیز تنگی شدید

معبر تنفسی می شود. پیوند های گسترش دهنده برای درمان این حالت به کار می روند.

7- بالا رفتن بیش از حد نوک بینی: برداشته شدن بیش از اندازه بافت های غضروفی و پوست قسمت پایینی بینی ممکن است

موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و ایجاد نمای بینی خوکی شکل می شود.

در این حالت عمق سوراخ های بینی از فاصله دور نیز نمایان است و حالتی کاملا مصنوعی و غیرطبیعی به بینی می دهد.

اصلاح این حالت نیز از موارد مشکل در جراحی بینی است چراکه همواره برداشتن کم کردن از بافت ها آسان تر از اضافه نمودن بافت ها است.

8- باریک شدن بیش از حد نوک بینی: نوک بینی از نظر اصول زیبایی پهنایی متناسب با قسمت های بالایی دارد. در صورت

باریک شدن بیش از حد نوک بینی، تناسب بین دو قسمت بالایی و پایینی بینی به هم می ریزد و قسمت بالایی پهن تر

به نظر می رسد. معمولا چنین حالتی مشکلات تنفسی را نیز به دنبال خواهد داشت.

9- تلانژکتازی نوک بینی: در این حالت مویرگ های زیادی بر روی پوست نوک بینی نمایان می شوند. جراحی های مکرر پشت سر

هم و دستکاری زیاد بر روی بافت های گوشتی زیر پوستی نوک بینی در حین عمل، از عوامل مستعد کننده این عارضه اند.

10- اسکار پوست کلوملا: در جراحی های باز بینی، لب به لب نبودن لبه های پوست در هنگام زدن بخیه های پوستی، موجب نمایان شدن

خطوط زخم و ایجاد فاصله بین دو لبه می شود. به کارگیری حداکثر دقت و ظرافت در حین بستن برش های پوستی مانع از ایجاد این عارضه می شود.

11- نکروز پوست نوک بینی: از تأسف بارترین عارضه های جراحی پلاستیک بینی است. همانند قسمت بالایی بینی، آسیب های شدید

به شبکه مویرگی زیرپوستی و دستکاری های زیاد در بافت های زیرپوستی نوک بینی توسط جراحی که فاقد تجربه، علم و تخصص کافی است،

علت مهم ایجاد آسیب های پوستی نوک بینی است.

در حالت بسیار شدید حتی ممکن است کل پوست نوک بینی از دست برود. ترمیم چنین عارضه وخیمی مستلزم به کارگیری روش های

ترمیمی با استفاده از پوست قسمت های دیگر صورت مانند پوست پیشانی و یا پوست چین بین لب و بینی است.

12- قوس محدب پشت غضروفی بینی: علت این عارضه ممکن است برداشته شدن بیش از اندازه پشت

استخوانی بینی و یا کم برداشته شدن پشت غضروفی بینی باشد.

شامپوها فرآورده هایى هستند که پس از مصرف، چربى هاى سطحى- ترشحات طبیعى پوست- چرک هاى ناشى از محیط، و باقى مانده فرآورده هاى آرایشى و بهداشتى را از مو و پوست سر بدون آنکه اثر نامطلوبى داشته باشند پاک مى کنند و بعد از شست وشو باید موى سر براق، طبیعى، بدون شوره و شکنندگى و از لحاظ فرم پذیرى قابل کنترل باشد.

قبل از پیدایش شامپو به صورت امروزى، مردم براى شست وشوى موها از صابون، مواد گیاهى (سدر، گِـل سر شور و کتیرا) و برخى مواد معدنى مانند خاک هاى سیلیسى استفاده مى کردند. ولى «صابون» متداول ترین ماده جهت شست وشوى مو بوده و به همین علت اولین شامپوها، شامپوهاى صابونى بوده اند. ولى کم کم با پیدایش پاک کننده هاى مصنوعى، مخلوطى از صابون و پاک کننده و بالاخره پاک کننده هاى خالص عرضه شدند.

ارزیابى شامپوها

از خواص ضرورى شامپو این است که ضمن ایجاد کف مناسب (از لحاظ کیفى و کمى) موها را تمیز، حالت پذیر، نرم و برق نماید و حساسیت روى بافت چشم و پوست نداشته باشد.



یک شامپوى خوب باید خصوصیات زیر را دارا باشد:

1 - کاربرد آسان و توزیع مناسب روى پوست سر داشته باشد.

2 - مشخصات کف مانند سرعت تولید کف، حجم کف، حالت کف (رقیق یا کرمى بودن آن)، پایدارى کف، سهولت شست و شوى کف از بین موها و پوست سر مناسب باشد.

3 - پس از مصرف شامپو، موى مرطوب آسان شانه شود.

4 - عطر آن ملایم باشد و ایجاد حساسیت نکند.

5 - مدت خشک شدن مو پس از شست و شو زیاد نباشد.

6 - موهاى خشک حالت پذیرى مناسب داشته باشند. موهاى حالت یافته باید نرم، براق، صاف، لغزنده، و قابل کنترل باشد و همچنین در حالت خشک و مرطوب به راحتى شانه شود.

7 - پس از شست و شو موها باید خوب روى یکدیگر قرار بگیرند و لـَخت و قابل کنترل باشند.

8 - مو پس از مصرف شامپو جلوه ظاهرى مناسب داشته باشد.

9 - شامپو روى پوست و مو ایجاد حساسیت نکند.

10 - یک شامپو باید قدرت پاک کنندگى ملایمى داشته باشد. شامپویى که کل چربى موها را بزداید شامپوى مطلوبى نیست.

11 - پس از شست و شو، موها الکتریسیته ساکن نداشته باشد یعنى موها حالت وز نداشته باشد.

با یک مداد همرنگ لب، کمی بالاتر از خط طبیعی لب خط لب بکشید تا دهان بیشتر جلوه کند.
یک قلم موی لب را به رژ لب مورد علاقه تان آغشته کنید و روی لبها تا مرز خطی که کشیده اید بمالید.
برای منعکس کردن نور و پر نشان دادن لبها از یک براق کننده متالیک استفاده کنید. برای بیشتر قلوه ای کردن لب، روی لب پایین بیش از لب بالا براق کننده بمالید.
با یک مداد هایلایت لب کمی بالاتر از خط لب را هایلایت کنید اما اصلا رنگ به منطقه هایلایت شده نزنید.
اگر می خواهید خط لب خیلی واضح نباشد می توانید با استفاده از یک اسفنج آرایشی خط دور لبها را ملایم کنید.

سرطان پوست ، روز به روز سیطره خود را بر جامعه بشری افزایش می دهد و با یاری نور آفتاب ، افراد بیشتری را به دام خود می کشاند . این بیماری ، از جمله سرطان هایی است که بیشترین شتاب را در میزان رشد سالانه دارد . هر سال که می گذرد شیوع این معضل پزشکی بیشتر می شود . از مهم ترین علل این افزایش ، تغییر عادات مردم در مواجهه با نور آفتاب است . امروزه در کشورهای مختلف دنیا آداب معمول در لباس پوشیدن ، به سمت عریان بودن گرایش پیدا کرده است و بسیاری از ورزش های تفریحی مانند شنا ، قایقرانی ، کوهنوردی و اسکی زیر نور مستقیم آفتاب انجام می شود .

در کشور ما ، بسیاری از روستاییان ، که مشاغلی مانند کشاورزی و دامداری دارند ، کوچک ترین اطلاع هستند از آثار مضر نور آفتاب ندارند و بدون هیچ ملاحظه ای ساعت های متمادی زیر نور آفتاب مشغول کار و فعالیت می شوند و این یکی از علل شایع بودن بیماری های مختلف پوستی به خصوص سرطان های پوست در این قشر زحمتکش کشورمان است .

در شهرهای بزرگ مانند تهران نیز کم نیست تعداد افرادی که از لزوم کاربرد کرم های ضد آفتاب بی اطلاع هستند .

از دیگر علل افزایش سرطان های پوست ، تخریب لایه ازون و گرم شدن درجه حرارت زمین است که علت اصلی آن ، صنعتی شدن جهان و تخریب منابع طبیعی ، و آلودگی محیط زیست با زباله های صنعتی است . نور آفتاب ، دشمن اصلی پوست است و مهم ترین علت پیری پوست و پیدایش چین و چروک هاست .

اشعه هایی که به زمین می رسند از سه جزء تشکیل شده اند : 1 – نور قابل رؤیت ( 50 در صد ) ، اشعه مادون قرمز ( 40 در صد ) و اشعه ماوراء بنفش ( 10 در صد ) . اشعه ماوراء بنفش یعنی عامل اصلی آسیب رساندن به پوست از طیف های مختلفی تشکیل شده است که مهم ترین آن ها اشعه های UVA وUVB هستند .

حال که متوجه شدیم ، نور آفتاب دشمن پوست و عامل اصلی چین و چروک صورت ، ایجاد لکه های و ایجاد سرطان های مختلف پوستی است ، قبل از پرداختن به بحث کرم های ضد آفتاب توجه شما را به چند توصیه در مورد چگونگی پرهیز از نور آفتاب جلب می کنیم :

1 – از هر گونه مواجهه غیر ضروری با نور آفتاب خودداری کنید . سعی کنید بین ساعت های 10 صبح تا 3 بعد از ظهرکه بیشترین میزان اشعه مضر آفتاب وجود دارد ( به خصوص در فصل تابستان ) از خانه یا محیط های سربسته خارج نشوید . سعی کنید در سایه حرکت کنید و از مکان هایی که نور آفتاب به طور مستقیم می تابد عبور نکنید .

2 – با روش های مختلف ، جلوی تابش نور آفتاب به پوست را بگیرید . مثلاً لباس های آستین دار و جوراب های ضخیم بپوشید . وقتی می خواهید از جایی عبور کنید که آفتاب مستقیم می تابد ، می توانید اگر مجله و یا چیزی مشابه آن را در دست دارید جلوی صورت خود بگیرید . حتی خانم هایی که چادر می پوشند ، با دقت آن را مقابل صورت قرار دهند . در مورد دست ها نیز بهتر است دستکش بپوشید و یا آن ها را زیر چادر نگه دارید . داخل خانه یا جاهایی که پوشش کامل ندارید به هیچ وجه در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار نگیرید و از سایبان ، چتر ، و یا کلاه های لبه دار استفاده کنید . استفاده از این کلاه ، به ویژه برای افرادی که در مزارع کار می کنند ، بسیار مهم است . اندازه لبه این کلاه ها ، باید حداقل5/7 سانتی متر باشد .

3 – هر روز به طور مرتب از فرآورده های ضد آفتاب استفاده کنید . به نوشته های روی جعبه این فرآورده ها دقت کنید و عدد مربوط به عیار حفاظتی یا SPF را بخوانید ؛ این عدد باید حداقل برابر15 باشد . حتی در فصل زمستان و در هوای ابری و حتی در مواقعی که در منزل هستید نیز از ضد آفتاب استفاده کنید .

4 –از برنزه کردن پوست بپرهیزید و کمتر حمام آفتاب بگیرید . از رفتن به سالن های مخصوص برنزه کردن پوست که از اشعه مصنوعی فرابنفشA برای این کار استفاده می کنند خودداری کنید . در صورتی که خیلی تمایل دارید که رنگ پوستتان برنزه باشد ، از کرم های مخصوص برنزه کردن استفاده کنید تا ضمن در امان ماندن از اشعه آفتاب رنگ دلخواهتان را نیز به دست آورید ؛ البته استفاده از این کرم ها نیز بی ضرر نیست .

5 – از آموزش به دیگران غافل نباشید ، به خصوص به کودکانتان یاد بدهید که از آفتاب دوری کنند . دوران کودکی ، مهم ترین سن از نظر دریافت اشعه مضر آفتاب است و بسیاری از عوارض آفتاب که در سنین میانسالی و پیری ظاهر می شود به ویژه یکی از سرطان های بسیار خطرناک پوست به نام ملانوم بدخیم ، حاصل تماس با آفتاب در سنین کودکی است . کودکان به دلیل فعالیت بیشتر و بازی های خاص این دوران کودکی ، بیشتر در معرض تابش آفتاب قرار می گیرند ؛ لذا از پوشاندن لباس های بدون آستین به آن ها ، به خصوص در فصل تابستان ، خودداری کنید و آنها را به استفاده از کلاه عادت دهید . آموزش به کودکان در زمینه دوری از آفتاب و استفاده از ضد آفتاب ها اهمیت زیادی دارد . به دیگر افراد بزرگسالی که نسبت به این مساله آگاهی ندارند هشدار دهید و آن ها را از خطرهای آفتاب آگاه سازید .

استفاده از ضد آفتاب برای جلوگیری از سرطان پوست و پیری زودرس و دیگر آثار مخرب آفتاب ضروری است . در حقیقت ، استفاده از یک ضد آفتاب مناسب میزان تأثیر اشعه ماوراء بنفش را بر روی پوست کاهش می دهد و علاوه بر جلوگیری از آثار دیررس آفتاب مثل سرطان ، از آثار زود رس آن مثل آفتاب سوختگی ، قرمزی و تیره شدن پوست نیز می کاهد . در صورتی که به طور مرتب از ضد آفتاب استفاده کنید ، احتمال ایجاد لکه های پوستی به ویژه روی صورت بسیار کمتر می شود . همچنین ، ضد آفتاب به دلیل جلوگیری از تخریب الیاف پروتئینی پوست ، یعنی کلاژن و الاستین ، از پیر شدن پوست افتادگی آن ، پیشگیری می کند .

به صور کلی ، دو نوع ضد آفتاب وجود دارد : ضد آفتاب های فیزیکی و ضد آفتاب های شیمیایی . در ساختمان ضد آفتاب های شیمیایی ، از موادی مانندPABA ، سالیسیلات ها و سینامات ها که جلوی اشعهUVB را می گیرند و بنزوفنون ها و دی بنزوئیل متان ها که جلوی اشعهUVA را می گیرند ، استفاده می شود . البته گاهی پیش می آید که افراد به یکی از این مواد حساسیت دارند و استفاده از این مواد موجب قرمزی و خارش پوست صورت آن ها می شود . در ساختمان ضد آفتاب های فیزیکی ، از موادی مانند اکسید روی و دی اکسی تیتانیوم استفاده می شود که احتمال حساسیت به آن ها بسیار اندک است . توصیه ما این است که برای کودکان و نیز در افراد مبتلا به بیماری های پوستی خاص که پوست آن ها تحریک پذیر است ، از ضد آفتاب های فیزیکی استفاده شود .

به چند نکته بر روی برچسب ضد آفتاب دقت کنید : شمارهSPF آن باید حداقل 15 یا بالاتر باشد . مقاوم و یا عایق در برابر آب باشد . ضد تعریق و شست شو باشد . جلوی اشعه هایUVA و UVB را بگیرد . تاریخ مصرف آن نگذشته باشد . ساخت یک شرکت معتبر باشد و تقلبی نباشد .

توصیه می کنیم انتخاب ضد آفتاب مناسب برای پوست خود را به یک متخصص پوست واگذار کنید ؛ چون هر نوع ضد آفتابی برای هر پوستی مناسب نیست . به عنوان مثال ، برای پوست های مستعد به آکنه ( جوش غرور جوانی ) و چرب ، باید از ضد آفتاب هایی استفاده کر دکه حداقل چربی را داشته باشند یا به اصطلاحoil free باشند . کیفیت برخی محصولات خارجی بسیار خوب است ( البته نه همه آنها ) و البته قیمت بالایی هم دارند ، با توجه به اینکه ضد آفتاب را باید به طور مداوم استفاده کرد و000000000000000000000000000000 با توجه به اینکه شرکت های مختلفی در کشورمان ضد آفتاب های متنوع و بعضاً با کیفیت های قابل مقایسه با انواع خارجی تولید کرده اند برای اکثر خانواده ها استفاده از ضد آفتاب های ایرانی تایید شده توسط متخصصان پوست اقدامی مقرون به صرفه و مناسب است .

تجربه خود شما در انتخاب ضد آفتاب هم بسیار مهم است . ضد آفتابی که مثلاً برای دوست شما بسیار مناسب است می تواند برای شما مضر باشد . ممکن است شما یک ضد آفتاب خوب و با قیمت بالا تهیه کنید ؛ اما هنگام استفاده احساس راحتی نکنید مثلاً احساس گرمی و خفکی داشته باشید یا به آن حساسیت داشته باشید و پوستتان قرمز شود یا خارش پیدا کند . از همه مهم تر اینکه ممکن است صورت شما هنگام مصرف آن جوش بزند . همه اینها ، علل خوبی برای عوض کردن ضد آفتاب است . آنقدر تجربه کنید تا نوع مناسب را برای پوست خود بیابید .

استفاده از ضد آفتاب در دوران کوودکی حتی مهم تر از جوانی است ؛ بنا بر این کودکانتان را به مصرف آن عادت دهید . هر روز باید از ضد آفتاب استفاده کنی و حتی در فصل زمستان و در هوای ابری نیز آن را ترک نکنید در صورتی که در فصل زمستان یا در هوای ابری هستید و کارتان در خانه و محلی است که نور مستقیم آفتاب وجود ندارد ، مصرف یک بار در روز ضد آفتاب کافی است ؛ اما در صورتی که در بیرون خانه و در هوای آفتابی قرار دارید هر 3 تا 4 ساعت ضد آفتاب مصرف کنید . در مصرف ضد آفتاب صرفه جویی نکنید .

به دلیل گرانی قیمت ، بعضی از مصرف کنندگان فقط پوست خود را کمی چرب می کنند که این کافی نیست برای صورت باید حدود نصف قاشق چای خوریی معادل یک بند انگشت ضد آفتاب استفاده کرد . ضد آفتاب فقط مخصوص صورت نیست و باید به هر قسمت از پوست که روباز باشد مانند گردن ، گوش ها و پشت دست ها مالیده شود . ضد آفتاب را مستقیماً روی پوست بمالید و کرم دیگری مثل لوازم آرایش را زیر آن مصرف نکنید . ابتدا صبر کنید تا ضد آفتاب کاملاً روی پوست جا افتاده و خشک شود و سپس کرم آرایش روی آن بمالید یا لباس بپوشید . توصیه می شود ضد آفتاب حداقل 15 تا 30 دقیقه قبل از بیرون آمدن از خانه و تماس با آفتاب مصرف شود . بهتر است ضد آفتاب نزدیک چشم مالیده نشود به ویژه اگر ورزش یا فعالیت زیادی می کنید ؛ زیرا مواد شیمیایی ضد آفتاب می توانند موجب تحریک چشم شود برای محافظت از پوست دور چشم خود چشم ( برای پیش گیری از آب مروارید ) بهترین راه استفاده از عینک مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش ( UV) است .

نکته آخر و مهم تر از همه آن که مصرف ضد آفتاب به این معنی نیست که می توانید بدون هیچ اشکالی مقابل آفتاب بروید . چنین فکری باعث می شود که ضرر ضد آفتاب بیش از نفع آن شود بنا بر این باید ضمن استفاده مرتب از ضد آفتاب ، از نور مستقیم آفتاب نیز دور بود و سایر روش های مقابله با آفتاب مانند لباس پوشیدن و استفاده از کلاه و سایه بان و غیره را نیز فراموش نکرد . البته اثرات مفید نور آفتاب برای ساختن یتامینD نیز نباید دور از نظر بماند اما لازم به ذکر است که مقدار ویتامینD لازم با رژیم غذایی مناسب قابل دستیابی است و اگر از رژیم غذایی مناسب استفاده شود کمبود آن مشخص نخواهد شد

شاید شما هم جزو کسانی هستید که همیشه به سلامتی و زیبایی چهره و پوست خود اهمیت داده اند، اما ناخن ها را فراموش کرده اند. بهتر است بدانید که سلامتی و بهداشت ناخن ها، صرف نظر از زیبایی، نشانگر سلامت جسم است. رنگ ناخن بیانگر سلامت درون و جسم شماست. بنابراین از امروز توجه بیشتری به ناخن های خود داشته باشید.

آیا سوزن دوخت (منگنه) روی کاغذ را با ناخن هایتان می کـَنید؟ آیا دائم ناخن های خود را می جوید؟ شاید هم آنها را پیوسته در معرض مواد شیمیایی - از جمله اَستون - قرار می دهید. توجه داشته باشید که این مواد مانع از رسیدن رطوبت کافی به ناخن ها می شوند. به ویژه، استفاده ابزاری از ناخن ها شکل نازیبایی به آنها می دهد.پس عادت های بد را کنار بگذارید و برای داشتن ناخن هایی مرتب و زیبا این توصیه ها را به کار گیرید:


- اگر ناخن های سست و شکننده ای دارید آنها را کوتاه و یک دست کنید. هیچ چیز زشت تر از ناخن های ناجور و کوتاه و بلند نیست. این گونه ناخن ها آسیب پذیر نیز هستند و ممکن است طوری بشکنند که شما را گرفتار کنند. برای محکم ترشدن ناخن ها، شش قطره از هر یک از روغن های اسانس اسطوخودوس، برگ بو و گیاه صندل را به 180 میلی لیتر روغن کنجد یا سویا بیفزایید و هفته ای دو بار به مدت پانزده دقیقه ناخن ها را در این مایع قرار دهید.

- گاهی پاک کردن روده بزرگ از سموم، در درمان شکنندگی ناخن ها مؤثر است. این سموم که معمولاً در اثر یبوست به وجود می آیند، از جذب کانی هایی که برای استخوان ها لازمند جلوگیری می کنند. روزه گرفتن کمک بزرگی در این مورد است.

- تغذیه و رژیم غذایی صحیح در رشد و سلامت ناخن ها نقش مهمی دارد. غذاهای حاوی آهن، کلسیم ، ویتامین B و پتاسیم برای ناخن ها مفیدند. اگر می خواهید ناخن هایی سالم و محکم داشته باشید ماست ، تخم مرغ، سویا، کلم، زردآلو و ماهی بخورید. ماهی ها غنی از اسیدهای چرب هستند که ناخن ها را تقویت می کنند. کلم و سویا نیز غنی از بیوتن (BIOTIN) هستند که ویتامینی از گروه B است و از ترک خوردن و شکستن ناخن ها جلوگیری می کند.

- دشمنان ِ ناخن ها را بشناسید و از آنها دوری کنید. آفتاب، کلر و پاک کننده های قوی باعث تردی و شکنندگی ناخن ها می شوند. هنگام انجام کارهای خانه و نیز باغبانی برحسب نیاز از دستکش نخی یا لاستیکی استفاده کنید. دست ها و ناخن ها را بدون محافظ در معرض آفتاب قرار ندهید. با استفاده از یک کرم ضد آفتاب در تمام فصول سال و دستکش نخی آنها را بیمه کنید.

- اگر ناخن های خشک و سختی دارید، هر دو روز یک بار، آنها را به مدت بیست دقیقه در روغن زیتون گرم قرار دهید.

- استفاده بیش از حد از لاک ناخن سلامت ناخن ها را به خطر می اندازد؛ و گاهی شما را از رنگ ناخن ها که معیاری برای تشخیص سلامتی است غافل می کند. بهتر است با رعایت بهداشت، سوهان زدن ناخن ها و نیز استفاده از یک جلا دهندهِ طبیعی به زیبایی ناخن ها بیفزایید. برای این منظور ابتدا ناخن ها را به مدت چند دقیقه در مخلوط یک قاشق سوپ خوری آبلیمو و یک پیمانه آب قرار دهید تا تمیز شوند. سپس روی سطح و پوست دور آنها وازلین بمالید. کمی که گذشت با یک تکه پارچه تمیز یا پنبه روی ناخن را جلا دهید.

- بانوان تمایل زیادی به بلند نگهداشتن ناخن ها دارند و شاید دوست داشته باشند رشد ناخن هایشان بیشتر شود. بهتر است بدانید که رشد ناخن در خانم ها - جز در دوران بارداری - کندتر از آقایان است. اما اگر حس کردید رشد ناخن های شما کندتر از حالت طبیعی است، توجه داشته باشید که احتمالاً رژیم غذایی درستی ندارید. کمبود ویتامین های A ، B کمپلکس ، C ، D و E ، همچنین آهن، کلسیم، سولفور و اسیدهای چرب در رژیم غذایی رشد ناخن ها را با مشکل مواجه می کند. توصیه می شود روغن یا کرم های تقویتی ناخن را در ناحیه پوست(CUTICLE AREA) پایین ناخن - محلی که ناخن ها از آن تغذیه می شوند - بمالید.




از رنگ و نشانه های ناخن به میزان سلامتی خود پی ببرید!

- ناخن زرد می تواند نشانه بیماری دیابت ، عفونت های قارچی یا ناراحتی قلبی باشد.

- ناخن سفید نشانه بیماری کم خونی است.

- ناخن سبز نشانگر عفونت قارچی یا باکتریایی است.

- ناخن نیمه سفید و صورتی ، علامت نارسایی کلیه است.

- اگر نقطه و لکه های سفیدی روی ناخن ظاهر شده، گاهی به علت کمبود کلسیم است و برخی اوقات در اثر فشار یا ضربه ای که به ناخن وارد آمده.




- یکی از علائم کمبود ویتامین A در بدن پوسته پوسته شدن، ترک خوردن و به وجود آمدن خطوط عرضی بر ناخن هاست.

- پیدایش رگه و خطوط سیاه روی ناخن گاهی در اثر لخته شدن خون در این نواحی است که می تواند در اثر ضربه یا نوعی بیماری باشد.

- با مشاهده هر یک از علائم مذکور و تغییرات بدون دلیل و طولانی مدت در رنگ و شکل ناخن ها حتماً به پزشک مراجعه کنید.

پوست شما از درون شما حرف مى زند. هر طور که زندگى کنید، غذا بخورید و رفتار کنید، در صورت شما مشخص خواهد شد. براى داشتن پوست سالم و زیبا که در حقیقت آینه بدن است، استفاده از کرم هاى ضدچروک و ضدپیرى و ماسک هاى جوان کننده هیچ گونه فایده اى نخواهد داشت. این گونه فرآورده هاى بهداشتى تنها براى مدت کوتاهى تأثیر دارند و پس از گذران چند هفته اثربخشى خود را از دست مى دهند.

در این که چرا پوستمان دچار چروکیدگى و پیرى زودرس مى شود، دلایل متعددى وجود دارد که استفاده از کرم هاى مختلف جوابگوى آن نیست. استرس و فشارهاى روانى، خستگى و کار زیاد، استعمال سیگار، مصرف الکل، گرفتن رژیم هاى سخت و چند روزه، تغذیه نامناسب و استفاده مکرر و خودسرانه از کرم ها و فرآورده هاى بهداشتى مهمترین عوامل در بروز چین و چروک پوست به شمار مى روند.

علاوه بر اینها عدم کشیدگى طبیعى ماهیچه هاى صورت نیز در چین و چروک زودرس پوست نقش مهمى ایفا مى کند. بافت هاى ماهیچه اى صورت در کسانى که ورزش نمى کنند، سریع تر از بقیه کیفیت خود را از دست مى دهد و منقبض مى شود. کشیدن طبیعى عضلات صورت که اصطلاحاً LIFTING نامیده مى شود و بحث امروز ما در همین رابطه است، یکى از مهمترین عوامل در جلوگیرى از شل شدن ماهیچه هاى صورت و پیرى زودرس به شمار مى رود. بسیارى گمان مى کنند LIFTING تنها انجام یک سرى حرکات بى معنى است. در صورتى که همین حرکات و انقباض هاى بى اهمیت است که از تشکیل خطوط دائمى و زودرس بر پیشانى، زیر چشم، اطراف گونه و لب ها که ظرف مدت کوتاه، زیبایى را از شما گرفته و پوستتان را چروک مى سازد، جلوگیرى مى کند. نرمش هاى صورت باعث مى شود جریان خون افزایش یافته و به دنبال اکسیژن مواد مغذى بیشترى به بافت عضلانى صورت برسد.

براى دستیابى به آرامش ناحیه گیجگاهى را با کرم پوشانده و انگشت سبابه را روى آن قرار دهید و به صورت ملایم و دورانى حرکت دهید. براى این که نتیجه مطلوبى از نرمش هاى روزانه بگیرید، نرمش ها را پشت سر هم و بدون وقفه انجام ندهید. به صورتتان استراحت دهید. هرچه نرمش ها آهسته و منظم صورت گیرد، صورتتان بهتر سفت و تقویت مى شود. بعد از انجام نرمش ها کمپرس یخ را نیز فراموش نکنید.

در اینجا به برخى از مراحل LIFTING که موجب از بین رفتن چین و چروک نواحى پیشانى، چشم، زیر گلو و نیز افتادگى پلک مى شود، اشاره مى کنیم. قبل از انجام عمل LIFTING حتماً صورت خود را با لوسیون پاک کنید و با یک کرم مرطوب کننده مناسب و مرغوب کاملاً بپوشانید، به طورى که پوستتان کاملاً نرم شود.براى از بین بردن چروک هاى زیر چشم، چشمانتان را ببندید. دو انگشت میانى دست را گوشه بیرونى چشمتان قرار دهید و با حرکتى نرم و آهسته انگشتان خود را به سمت گوش تا به سمت بالا بکشید.

براى رفع چین پیشانى و خطوط میان دو ابرو انگشت سبابه دست راست و چپ را در قسمت میانى ابرو قرار داده و به سمت محل رویش موها بکشید. این عمل را هرچه بیشتر در طول روز انجام دهید، نتیجه بهترى خواهید دید.براى تقویت عضلات گونه پوستتان را با کرم چرب کرده و سپس انگشت سبابه و کبادى را بر روى قسمت استخوانى گونه قرار دهید و به صورت دورانى حرکت دهید. سپس کف دست را محکم روى صورت قرار داده و به سمت بالا بکشید تا چروک هاى اطراف بینى نیز از بین برود.

راه دیگر براى رفع چین و چروک و شل شدگى گونه ها باز و بستن دهان به صورت O است. دهان خود را تا آنجا که امکان دارد، باز کرده و به شکل O درآورید. بعد از مدتى استراحت کرده و مجدداً این نرمش را انجام دهید. اگر مى خواهید خطوط کناره دهان را برطرف نمایید، دهان را به شکل O باز کرده و لب ها را به سمت داخل بکشید. پس از چند ثانیه دهان را به صورت E باز کرده و مجدداً به شکل O درآورید.

این نرمش را پشت سر هم انجام دهید تا جایى که فک تان خسته شود. مدتى استراحت کنید و دوباره تمرین را از سر بگیرید. هر چه بیشتر عضلات کنار دهان را سفت کنید، چروکیدگى هاى آن ناحیه سریع تر از بین مى رود.براى رفع چروک ناحیه زیر گلو این قسمت را با کرم مرطوب کننده پوشانیده و کف دست خود را بر روى استخوان چانه قرار داده و به صورت دایره اى به سمت گوشتان حرکت دهید. LIFTING علاوه بر این که موجب سفت شدن ماهیچه هاى صورت مى شود، در رفع استرس و فشارهاى روانى نیز مؤثر است.براى دستیابى به آرامش ناحیه گیجگاهى را با کرم پوشانده و انگشت سبابه را روى آن قرار دهید و به صورت ملایم و دورانى حرکت دهید. براى این که نتیجه مطلوبى از نرمش هاى روزانه بگیرید، نرمش ها را پشت سر هم و بدون وقفه انجام ندهید. به صورتتان استراحت دهید. هرچه نرمش ها آهسته و منظم صورت گیرد، صورتتان بهتر سفت و تقویت مى شود. بعد از انجام نرمش ها کمپرس یخ را نیز فراموش نکنید. یخ سرعت گردش خون در پوست را افزایش مى دهد و با استحکام عضلات صورت باعث هر چه بیشتر جوان و با طراوت شدن پوست شما مى شود.

مطالعات جدید نشان می دهد دوش گرفتن های مکرر می تواند به صدمات مغزی منجر شود.
دانشمندان معتقدند تنفس زیرآبی که حاوی مقادیری از منگنز محلول است ، به سیستم عصبی لطمه می زند. منگنز از راه تنفس به مراتب سریع تر و موثرتر از خوردن و یا نوشیدن آن به مغز راه می یابد و سلولهای عصبی ارگان های تنفسی ، راهی مستقیم برای ورود سموم به مغز هستند. براساس این تحقیقات ، مقدار منگنزی را که افراد پس از 10 سال دوش 10 دقیقه ای در روز با آب آلوده به منگنز جذب می کنند ، چند برابر میزان معمول بوده است.

در انسان پیاز یا فولیکول مو به دو دسته تقسیم می شود :

1 ) موی کرکی : در سراسر پوست بدن بجز کف دست و پا این نوع مو دیده می شود .

2 ) موی انتهایی یا ترمینال : در قسمت سر دیده می شود . بعد از بلوغ جنسی این نوع مو در قسمت های تناسلی و زیر بغل و همچنین صورت مردان دیده می شود . این نوع مو زبر و خشن می باشد .

رشد مو دارای دوره هایی است که شامل : دوره رشد ، دوره انتقالی و دوره استراحت میباشد .

طول مدت دوره رشد مو در سر حدود سه سال ، دوره انتقالی 2 تا 4 هفته و دوره استراحت حدود 3 تا 4 ماه میباشد .

در سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با حساب اینکه هر مو حدود هزار روز رشد دارد ، پس ریزش 100 صد عدد موی سر در روز طبیعی است و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد .



علل ریزش مو
ریزش مو دارای علت های فراوانی است که از آن جمله میتوان به موارد ارثی ، هورمونى ، تغذیه اى ، اعصاب و روان ، مصرف دارو ، بیماری هاى داخلى و پوستی ، اعمال جراحی و بارداری اشاره کرد.

* طاسی سر نوعی ریزش مو در قسمت جلو و پیشانی سر است که پیشرفت کرده و تا وسط سر پیش می رود. البته گاهی این ریزش از وسط سر شروع می شود .

طاسی بیشتر در مردان دیده می شود و علت ارثی - هورمونی دارد . این نوع ریزش مو قابل پیشگیری و درمان است و افراد درگیر بایستی با حوصله فراوان، درمان طولانی مدت را تحمل کنند . داروها و توصیه های درمانی گوناگونی وجود دارد که بسته به افراد مختلف متفاوت می باشد .

* سوء تغذیه چه به صورت عدم دسترسی کافی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم های لاغری یکی از علت های ریزش مو است . کمبود پروتئین ، اسیدهای چرب ضروری ( بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد ) ، ویتامین ها و املاح از علل مهم ریزش مو هستند که قابل پیشگیری و درمان می باشند. شایع ترین علت ریزش مو در خانم ها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی کمبود آهن بدن است که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل بر طرف می گردد .

* وجود استرس ( فشار روحی ) ، ناراحتی و افسردگی می تواند از علل ریزش مو باشند. مثلا" استرس ناشی از امتحانات درسی یا افسردگی در جوانان که امروزه به طور فراوان دیده می شود.با کنترل این هیجانات ( که البته اگر بوسیله خود شخص کنترل شود نتیجه مطلوب تری دارد؛ چون مصرف داروهای اعصاب نیز باعث ریزش مو در بعضی افراد می گردند) در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می گردد .

* از علل دیگر ریزش مو می توان مصرف داروها را نام برد. همه داروها باعث ریزش مو نمی شوند . همچنین یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمی شود . بعضی افراد به داروی خاصی حساسیت بیشتری نشان می دهند که بستگی به سیستم داخلی بدن در غیر فعال کردن و هضم دارو دارد .

البته داروهایی هستند که در بیشتر افراد باعث ریزش مو می شوند . از این گروه داروها میتوان داروهایی که بعنوان شیمی درمانی استفاده میشوند را نام برد .

مصرف داروهای اعصاب و قرص های پیشگیری از حاملگی و داروهای قلبی در افراد زیادی باعث این عارضه می شود .

* بعضی از بیماری هایی داخلی و پوستی میتوانند باعث ریزش مو شوند؛ مثلاً تب بالا، حدوداً بعد از 3 ماه باعث ریزش مو می شود . در افرادی که دارای بیماری موضعی پوستی در قسمت سر هستند و یا ناراحتی پوستی وسیعی دارند می تواند ریزش مو داشته باشند، از جمله این بیماری ها میتوان لوپوس1 ، داءالصدف یا پسوریازیس2 ، بیماری های تاولی و غیره را نام برد .

* اعمال جراحی و حاملگی نیز میتوانند باعث ریزش مو شوند . فاصله زمانی این بیماری ها و شروع ریزش مو معمولاً 3 ماه می باشد ؛ مثلاً در خانم ها حدود 3 ماه بعد از زایمان ریزش مو شروع میشود که علت های زیادی برای آن وجود دارد که از جمله : کم خونی ، وجود استرس زایمان ، بالا بودن هورمون های جنسی در طول بارداری و ... است .درمان افرادی که دچار این بیماری ها هستند ، باعث کاهش ریزش مو در آنها می شود.


پی نوشت :

1- لوپوس: یک بیماری خود ایمنی مزمن است که اندام های مختلفی مانند پوست، مفاصل، خون و کلیه را درگیر می کند.

2- پسوریازیس : یا داءالصدف یک بیماری شایع پوستی است که لزوماً خارش دار نبوده و با پلاک های قرمز رنگی همراه با پوسته ریزی مشخص می شود که مرتبط با سیستم ایمنی بدن است

اگر مثل بسیاری از نوجوانان و جوانان، از انـدازه قـد خـود نـاراضــی هـستـید دلـخـور نـشوید؛ خیلی از ما دوست داشتیم قدمان چند سانتی بلندتر بود. اما متأسفانه ما قادر نیستیم اندازه قد دلـخـواه خود را تعیین کنیم... لااقل در حال حاضر . ولی ما در این مقاله سعی می کنیم به شما کمک کنیم تا راحت تر لباس مناسب خود را پیدا کنید و بلند قدتر به نظر برسید.


پوشیدن پـیـراهن و شلوار ِهمرنگ باعث پوشاندن دوگانگی و گسیختگی های واضح در چهارچوب اندام شما می شود و در دیگران این حس را القا می کند که شما بلند قدتر هستید.

نکات قد بلندی

قبل از این که مشاوره مد را ارائه دهیم، نکاتی را یادآوری می کنیم که در عین سادگی کمک زیادی در بلند قدتر به نظر رسیدن شما خواهند نمود:

1 - حفظ وضعیت اندام و طرز ایستادن مناسب، کلیدی است برای این که به حداکثر اندازه پـتـانسیل قد خود دست یابید. یادتان باشد هنگام نـشسـتن کـمرتان را کـامـلاً صاف نگه دارید و هنگام ایستادن همیشه سر خود را بالا بگیرید و متکبرانه برخیزید! با سر خمیده و دولا دولا راه رفتن، فقط باعث می شود کوتاه قد به نظر برسید.


2 - به خاطر داشته باشید که به عنوان یک قانون عمومی، موهای کوتاه برای افراد کوتاه قد خیـلی منـاسب تر است. موی بلند باعث پوشیده شدن گردن و شانه ها می شود کـه این امر موجب می گردد سر و بدن شما به عنوان یک تک بخش به نظر برسد و این کمکی به بلند قد به نظر رسیدن شما نخواهد کرد.


3 - نکته دیگر برای به حداکثر رساندن قامت، خوش اندامی و حفظ تعادل وزن است.افراد چاق یا بیش از حـد عـضلانی ، پهن تر و کوتاه تر به نظر می رسند؛ اما لاغر ماندن و داشتن مقداری عضله ( شانه های خوش ترکیب و اندازه ) می تواند به چهارچوب شما مقداری ارتفاع اضافه کند.


سری به فروشگاه ها بزنید

(اگر قد شما خیلی کوتاه است) بهترین روش خرید این است که کتاب های مرجع پوشاک را باز کنید و به فروشگاه های متنوع سر بزنید و ببینید چه مدل ها و اندازه هایی دارند. همچنین باید از فروشنده سؤال کنید که آیا برای آنها امکان دوختن یک لباس سفارشی برای افراد کوتاه قد وجود دارد یا خیر.

در نـهایـت یـکـی دیگر از روش های یافتن اندازه هـای کوچکتـر، سـفارش دادن لـبـاس از کاتالوگ های «اندازه های کوچک» و یا جستجو در بـخـش های بچه گانه فروشگاه های بزرگ است.



نکات عمومی پوشش

لباس های راه راه عمودی بپوشید

هر چیزی که باعث بلندی قد شود مناسب است. مثلاً خطوط راه راه عمودی در لباس می تواند قد کوتاه شما را بلندتر نشان دهد. طرح هایی نظیر خطوط راه راه باریک روی پارچه، جناغی و ریسمانی نیز آن جلوه «عمودی» را تداعی می کنند.

نکته: از پیراهن های شطرنجی و خانه خانه استفاده نکنید.


«یک رنگ» لباس بپوشید

پوشیدن پـیـراهن و شلوار ِهمرنگ باعث پوشاندن دوگانگی و گسیختگی های واضح در چهارچوب اندام شما می شود و در دیگران این حس را القا می کند که شما بلند قدتر هستید.


رنگ های تیره و پارچه های سبک را انتخاب کنید

رنگ های تیره مخصوصاً مشکی باعث لاغر به نظر رسیدن اندام می شود و به افراد کوتاه قد کمک می کند که بلندتر به نظر برسند. این نکته در مورد پارچه های سبک یا متوسط وزن نیز صدق می کند. از طرف دیـگر پـارچه های سنگین موجب می شوند شما کوتاهتر و جثه دارتر به نظر برسید.


لباسی کاملاً اندازه بر تن کنید

در نهایت به یاد داشته باشید که لباس شما دقیقاً اندازه باشد. لباس گشاد می تواند باعث شود اندامتان کوتاه و پهن به نظر برسد؛ بنابراین لباسی انتخاب کنید که به جای شـُل بودن، سفت و شق باشد.




از سر تا پا

کفش

یکی از روش های بلندتر نمـودن قد، پوشیدن کفش هایی است که ارتفاع را افزایش می دهند مثلاً کفش های پاشنه بلند یا کفش هـایی که دارای کـفـی کلـفـت تـر ( لژدار) هسـتند. به این ترتیب به سادگی چند سانتیمتر به قد شما اضافه می شود.

نکـته خرید: هنـگام خـریـد کـفش، آنـهایی را انـتـخاب کـنـیـد کـه دارای حجم و جثه بزرگتر هستند. بنابراین پاهای شما خیلی کوچک به نظر نخواهند رسید.


پیراهن

از پوشیدن کت پشمی یا ژاکت ورزشی دارای بیش از 3 دکمه خودداری کـنـید چون باعث جلب توجه ناخواسته به بالاتنه کوتاه تر شما خواهند شد. همچنین مطمئن شویـد که ژاکتتان کمی پایین تر از کفل قرار گیرد، چون سبب می شود کمی بلندتر به نظر برسیـد. با این همه اگر به هر دلیل ناچار شدید یک کت چهار دکمه بپوشید حتماً تمام دکمه های آن را ببندید.

همچنین هنگام پوشیدن ژاکت ورزشی سعی کنید بین ژاکت و شلوار اختلاف و مغایرت زیادی وجود نداشته باشد تا وضعیت خطوط عمودی حفظ گردد. چاک های وسطی و کناری در لباس نیز باعث امتداد یافتن خطوط عمودی می شوند.

در مورد عرق گیرها و تی شرت ها، انواع یقه هفت آنها به نیم تنه بالا کمک می کند که بلندتر به نظر بیاید. از طرف دیگر انواع یقه اسکی به دلیل این کـه بـاعث پـوشـانـدن گـردن می شوند، شما را کوتاه و پهن نشان می دهند.

از پیراهن های مطابق با طرح و شکل بدن استفاده کنید تا هنگام بالا زدن آستین ها از زیاد آوردن پارچه جلوگیری شود. از یقه های باریک و گوشه دار به جای یقه های پهن استفاده کنید.

نکته خرید: کوتاه کردن قد یـک پـیـراهن عموماً ساده تر از کوتاه کردن قد آستین هـاست. بنابراین مطمئن شویـد کــه پــیراهنی که خریداری می کـنـید در درجه اول در بدن و شانه های شما خوش حالت قرار بگیرد و اگر چنین شد بعداً می تـوانـیـد انــدازه کـلی و آستین ها را نیز تنظیم نمایید.


شلوار

شلوار خود را خیلی بالا نکشید؛ کافی است که شلوار اندکی بالاتر از کفل را بپوشد. ضمناً تو زدن پیراهن در شلوار یا پُر نمودن جیب ها، باعث جلب توجه به سوی پاها و بالاتنه می شود و در نتیجه کوتاهی قد بیشتر به چشم می آید.

از طرف دیگر، شلـوارتان باید کــمی بـیشتر از حد معمول روی کفش ها قرار بگیرد تا جوراب هـا کـامـلاً پــوشیده شوند و در نتیجه پاها بلندتر به نظر برسند. سـعی کنـیـد از شـلـواری استفاده کنید که پیلی نداشته باشد و یا حداکثر دارای یک پیلی باشد.

نکته خرید:اگر نمی توانید شلواری به اندازه خود پیدا کنید، حتماً به یک خیاط خوب مراجعه کنید.


متعلقات

بـه جــای کروات پهن و پاپیون، از کروات های باریک استفاده کنید. طرح هـای تـوپر، نـظـامـی و مورب بسیار مناسب است.

کمربندی بخرید که با ایجاد سوراخ های اضافه بتوانـیـد آن را به هر اندازه ای درآورید. کمربندهای بـدون سـوراخ بـهتر هــستند چون دقیقاً به اندازه دلخواه شما قابل تنظیم می باشند.

در آخر به یاد داشته باشید که بندهای شلوار باعث تأثیر گذاری روی خطوط عمودی لباس می شوند بنابراین از آنها استفاده نکنید.


خوش تیپ باشید

فقط به خاطر داشته باشید که هدف لزوماً تا حد ممکن «بلند قد به نظر رسیدن» نیست، بلکه تا حد ممکن «خوب به نظر رسیدن» است. لباس ِ اندازه، و سبکِ صحیِح ِ پوشش، بدون در نظر گرفتن قد می تواند باعث خوش تیپی شما شود.